13 maj 2017

Spacer, cudzy pies i co dalej?

Jeszcze musze opisac perypetie z cudzym psem z moja Diana w tle i to juz chyba bedzie koniec psich opowiesci.

Pojechalam z moja corka i Diana na spacer za miasto.
Wazne: pojechalysmy Maluchem, czyli Fiacikiem, czyli autkiem mikro, gdzie psica zajmowala w calosci tylna kanape.
Spacer odbyty, my wszystkie trzy zmeczone, jedziemy do domu. Pomalutku, jak to ja :)
Widzimy, jakies dwadziescia metrow od drogi idzie przez pole, kulejac, sliczny collie.
O! Patrz! Jaki ladny! Ale kuleje! Pewnie komus uciekl.... szczere pole.... my w aucie... psa nie znamy... jedziemy dalej.
Kilometr przed nami ostry zakret, znany mi, wiec zwalniam....
Cale szczescie! Przed nami wrak osobowki i wgnieciony od przodu autobus!
Czolowka przy sporej predkosci, bo ten zakret jest z daleka niewidoczny i za wysoka skarpa.
Malucha na pobocze, wysiadamy, i pierwsze moje skojarzenie - ten pies musi byc z tego wypadku.
Pytamy ludzi z autobusu, co sie stalo, moze wiedza czy byl w wypadku jakis pies?
Nikt nic nie wie, nie widzial... nagle ktos mowi, ze chyba z tej rozbitej osobowki wypadl pies, ale nie jest pewien.
Pytam policjantow, co z pasazerami - powiedzieli tylko, ze dwie starsze osoby w ciezkim stanie zabrala karetka.
No to my zawracamy, jedzemy pare kilometrow..... jest pies, lezy na polu...
Zabralysmy Dianie obroze i smycz i podchodzimy ostroznie.
Pies nie ucieka..
Dal podejsc do siebie, zalozylysmy mu obroze i smycz i idziemy z nim do autka, myslac intensywnie, jak sie w dwie osoby i dwa psy zapakowac, przy czym nie jestesmy pewne reakcji Diany!
O dziwo, Diana zareagowala przyjaznie, wiec zostawilysmy ja z tylu, corka z obcym psem siadla na przednim siedzeniu i pojechalysmy do miasta, zostawiajac po drodze policji wiadomosc, ze zalazlysmy psa i zabieramy pod taki a taki adres.
Diane zostawilysmy w domu, a z psem do weterynarza, bo nie wiemy, czemu kuleje.
Lapa tylna zlamana.... w gips i do domu.
W domu problem - Diana ma cieczke, pies juz do niej startuje, wiec suka na pietro, na smycz, pies na dole, zamkniety w pokoju, moi rodzice pilnuja obu, rozdzielnie :)

A to wlasnie Tim, bohater historii :)
 
Bardzo przyjazny:

Co robic dalej???
Pojechalam do dyzurnego szpitala, pytam, czy tu przywiezli dwie osoby z wypadku...
- Tak, przywiezli...
- A jak sie czuja?
- A czy pani z rodziny?
- Nie.
- No to nie powiemy!
- Ale ja sie chcialam tylko ich spytac, czy nie wiezli w aucie psa........
O rany, ale sie od razu narobilo! Pies! Tak! Oni strasznie poszkodowani, ale od paru godzin placza i pytaja tylko o psa!!!
Prosimy, prosimy na gore! Najpierw do pani... potem do pana....
Oboje byli bardzo polamani, ale na wiadomosc o psie, ze caly, ze u nas, to prawie ze szczescia spiewali, a szpital razem z nimi! :)

Na drugi dzien przyjechala ich corka, zabrala psa i odetchnelismy, bo jednak dwa psy roznej plci w domu, psica z cieczka, pies w gipsie pchajacy sie do niej na schody... nie do przezycia!

Przez kilka lat, na wszystkie swieta dostawalismy kartki od.... Tima :)

====================================================================
Dziekuje, dziekuje, dziekuje za przemile komentarze, nie spodziewalam sie takiego oddzwieku!
A przeciez to, co zrobilysmy, to nie bylo nic takiego wielkiego :)

19 komentarzy:

  1. brawo, nie każdy by się zdobył na taki gest!

    OdpowiedzUsuń
  2. Przywracacie wiare w czlowieka. Malo komu by sie chcialo wracac taki kawal i troszczyc sie o obcego psa.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Na pewno sa tacy ludzie oprocz nas! Dziekuje :)

      Usuń
  3. Brawo , no są jeszcze ludzie - piekna opowieść i widać . że jesteś naprawdę dobrym człowiekiem...

    OdpowiedzUsuń
  4. Super fajna, optmistyczna historia :-)
    My też dawno temu przygarnęliśmy psinę po powypadku. Potrącony przez auto (chyba) kundel (z tych ładniejszych mieszańców), przywlókł się pod drzwi naszej ówczesnej knajpy. Na włościach prywatnych i knajpianych rezydowały już: Sunia podwórkowa, Pimpek prywatny (prawie sznaucer) i kicia Mała Basia. Mąż wziął pieska na ręce, owijając ręce ręcznikami... I do weterynarza. Wiejski weterynarz zasugerował uśpienie, bo pies miał przetrącony kregosłup. Ale widać nie tak całkiem, wylizał się i biegał po lasku z Pimpkiem, tyle, że trochę krzywo...Każdy zwierzak miał swoją funkcję tam. Pimpek gonił wiejskie kury ,(żeby chociaż przygnał jakąś na rosół...), Sunia pilnowała podwórka i piwnic, Mała Basia udawała, że nie ma jej na parapecie w restauracji, albo, że jest sztuczna, ale reagowała natychmiast na odgłos otwierania mleczka do kawy...A nasza znajda, z wdzięczności chyba, rżnął szefa ogólnego. Bardzo się starał spełniać swoje psie obowiązki :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Fajnie miec duzo zwierzakow :) ja czasem dostaje kilka psow na przechowanie, zawsze to cos :)

      Usuń
  5. Wspaniała historia,odzyskałam wiarę w ludzi.Jestescie wspaniali:)

    OdpowiedzUsuń
  6. Już Cię uwielbiam - ktoś kto zwija po drodze psa nieznanego sobie i innym , ładuje go w gips musi być geniuszem. A w ogóle to jako panna w domu rodzinnym miałyśmy z siostrą owczarka szkockiego. Zero agresji. Jakieś bydle go ukradło. Nienawidzę tego człowieka po dziś dzień mimo, ze psica i tak by już od dawna nie żyła

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jakbym nie pomogla, toby mi sie po nocach snil, wiec wybralam mniejsze zlo :)
      Ale i tak oklaski powinna zebrac Diana, ktora nawet nie warknela, ze obcy pies laduje jej sie do jej autka!

      Usuń
    2. :) jaki pan taki kram :) Nasz znajomy treser mówi że pies się do właściciela upodabnia

      Usuń
  7. Historia godna podziwu. Podziwiam i ja. Zachowanie na medal.
    Nie jedna osoba by pojechała i miała psa w nosie.

    Piękny blog. miło się tu spędza czas. zaczynam obserwację i czytanie pościków.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziekuje za komplement :)
      Milo mi, ze moj blog nadaje sie do czytania, pozdrawiam :)

      Usuń
  8. Napisałaś "nic takiego wielkiego"...
    Masz prawo czuć się Wyjątkowa !! Tylko 1% ludzi zrobił by to co Ty !!
    Timi był wielkim szczęściarzem, że Cię spotkał na tej drodze...;o)

    OdpowiedzUsuń
  9. Nie czuje sie wyjatkowa, jakos tak zawsze probuje pomoc, nie zawsze potrzebnie :) Tym razem okazalo sie potrzebnie. Nie moge patrzec, jak ktos cierpi, a ten pies kulal, i byl naprawde daleko od okolicznych wsi. Jakbym nie znalazla wlascicieli w wypadku, to pewnie bym potem objechala te wsie.
    Musze szybko pare postow napisac, zeby "pieski" temat zszedl nizej :)
    dziekuje za mile slowa, pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  11. Jakiś czas temu chodziłem do schroniska aby wyprowadzać psy i wiedziałem, ze sprawia im to przyjemność. W końcu postanowiłem jednego z nich zabrać do domu i tak ze mną został. Ma nawet specjalne kosmetyki i szczotki z https://sklep.germapol.pl/ gdyż wiem jak właściwa pielęgnacja psiaka jest ważna.

    OdpowiedzUsuń

Podobne posty

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...